ΑΠΟΦΑΣΗ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Ένας αγώνας για δύο ανθρώπους που έχουν διαφορετικούς τρόπους ζωής αλλά ένα κοινό ορίζοντα. Για δύο δρομείς που τους συνδέει βαθιά φιλία. Για έναν υπεραθλητή που έχει φέρει σε πέρας απίστευτες δοκιμασίες και μια αριστούχα του ΑΠΘ που δοκιμάζει τα δικά της όρια .
Ο κοινός παρανομαστής , η αγάπη για τον αθλητισμό , η ομάδα, η ανακάλυψη των κρυφών δυνάμεων, η ευχαρίστηση γι αυτό που επιχειρούν.
Οι Δραμινοί, Μάριος Γιαννάκου και Ελευθερία Τόσιου έκαναν το ντεμπουτο τους στον Μαραθώνιο Μ. Αλέξανδρος, πήραν κι έδωσαν χαρά σ αυτούς που τους παρακολούθησαν και κατέθεσαν τις εμπειρίες τους , την φιλοσοφία τους , τον τρόπο που σκέφτονται, στις Ιστορίες Ζωής στο atgm.gr
Αυτή με τετραπληγία με περιορισμένη κινητικότητα, πάθηση εκ γενετής, έχει την δυναμική να αντιπαρέρχεται σε όλα.
Αυτός, στη σφαίρα του απίστευτου, όπως ελάχιστοι στο κόσμο. Υπεραθλητής, υπεραποστάσεις, υπερενεργός, όλο του το “είναι” στον υπερθετικό βαθμό!
Ο Μάριος Γιαννάκου το 2018, 270χλμ στην έρημο Αλ Μάρμουρ, το 2020, 250χλμ στη ζούγκλα της Κόστα Ρίκα, φέτος 500χλμ στην Αρκτική. Αγώνες για λίγους. Αγώνες που ξεφεύγουν από τη λογική ή ακόμη κι απ αυτό που θεωρούμε υπέρβαση. Λέξη που ο ίδιος θεωρεί υποκειμενική, αφού είναι σίγουρος με βάση τα δικά του βιώματα ότι ο άνθρωπος έχει κρυμμένες μέσα του πολλές δυνάμεις που απλά περιμένουν την δοκιμασία για να βγουν μπροστά.
«Ρωτήστε την Ελευθερία που χρειάσθηκε 10 φορές δύναμη παραπάνω από εμένα για να ανέβουμε στον Όλυμπο…» μας είπε.
Η Ελευθερία Τόσιου το ήθελε και η φιλία τους , τους οδήγησε να το επιχειρήσουν. Ανέβηκαν στην κορυφή του Ολύμπου πριν 2 χρόνια. Ο Μάριος πήρε την Ελευθερία στους ώμους του και πάτησαν μαζί στην υψηλότερη κορυφή των Βαλκανίων.
Αυτή ήταν η αρχή μιας αγωνιστικής διάθεσης που εξελίχθηκε σε εξερεύνηση αντοχής και ψυχής: «Μέχρι το τέλος η ψυχή κι όμως πηγαίνει πιο εκεί». Λόγια του ίδιου που έγιναν εκ νέου πράξη όταν με παρακίνηση της Ελευθερίας αποφάσισαν να κάνουν τον Μαραθώνιο Μ. Αλέξανδρος.
«είχα αγωνισθεί σε 5άρι και 10άρι στο παρελθόν . Ήθελα να δοκιμάσω στα 42 χλμ. Το συζήτησα με τον Μάριο, άλλωστε εγώ δεν έκανα κάτι σωματικά, το βάρος έπεφτε σ αυτόν. Ούτε καν το σκέφθηκε κι έτσι βρεθήκαμε να τρέχουμε. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο με τον κόσμο στα σημεία ανεφοδιασμού να μας στηρίζει , να χειροκροτεί να μας επευφημεί. Αλλά και οι οδηγοί από το αντίθετο ρεύμα, κορνάριζαν μας ενθάρρυναν….μια ωραία εμπειρία από την αντιμετώπιση του κόσμου».
Η χαρά στο τερματισμό μεγάλη. Η συγκίνηση επίσης. Εξίμιση ώρες “ταξίδευαν” σε μια απολαυστική εμπειρία, απτόητοι, ακαταπόνητοι. Έτσι γιατί είναι αγωνιστές και θέλουν να το βάλουν στο ” καλεντάρι” τους και του χρόνου.
«Η ζωή είναι μικρή. Είναι ένα άθροισμα εμπειριών. Όσα έχεις ζήσει δημιουργούν την εικόνα. Σε επηρεάζουν. Σε επηρεάζουν και οι άνθρωποι που είναι γύρω σου. Πόση βοήθεια και πόση στήριξη έχεις. Οι δυνατές φιλίες…»
Ο Μάριος είναι 30 ετών, εργάζεται στην deloitte, στο τμήμα μάρκετινγκ και αθλείται πολύ πρωί και αργά το απόγευμα. Η Ελευθερία είναι 23 ετών, ολοκλήρωσε με άριστα την πανεπιστημιακή της σχολή ( ΑΠΘ Βιολογία) και μάλιστα εκφώνησε τον όρκο για το πτυχίο. Μπαίνει σε ερευνητικό πρόγραμμα πάνω στην επιστήμη της έχει ελεύθερο χρόνο να παρακολουθήσει τέχνες και να διασκεδάσει με τους φίλους της.
Μάριος και Ελευθερία. Μια δυνατή φιλία που τους οδηγεί στο μονοπάτι του… «τίποτε δεν είναι πιο αληθινό από το όνειρο»…..
